Maarten Franken ziet nog volop kansen voor GoodHabitz binnen Brainport
Een jongensboek. Zo mag het succes van GoodHabitz wellicht worden omschreven? Met instemming van mede-oprichter Maarten Franken. Die als ondernemer van GoodHabitz het grootste online- trainingsbedrijf van Europa maakte. Het is tijd voor een nieuwe uitdaging, vindt hij, en dus om weer te gaan zeilen. Hoewel? „Ik denk dat er nog veel meer mogelijk is voor GoodHabitz.”
Tekst: Hans Matheeuwsen | Foto’s: Christ Clijsen/Twycer
Een jaartje of wat geleden kondigde Maar- ten Franken (56) intern zijn vertrek aan als CEO. „Ik had besloten: het is goed zo. Ik heb dat via een video, want zo gaat dat tegenwoordig, gezegd: ‘Jongens, ik stop er- mee en ga een nieuwe CEO zoeken’. Ik heb driekwart jaar nodig gehad om Annabelle Vultee te vinden. Een superslimme dame. Ze woont nu in Eindhoven, maar is van oorsprong Amerikaanse, getrouwd met een Zweed, twee kinderen. Ze is heel lang bestuurder geweest van organisaties voor online onderwijsprogramma’s in onder andere Vietnam, China en India.
Ze beschikt over een enorme, wereldwijde ervaring.” Het was het goede moment, verklaart Maarten zijn stap. „Het voelde gewoon zo. Op een gegeven mo- ment heb je vierhonderd werknemers, klanten in twintig landen, al die meetings met investeerders, het bedrijf staat er supergoed voor. Ik vind het alle- maal schitterend en had nog gemakkelijk tien jaar door kunnen gaan, maar ik kon ook stoppen en een opvolger binnenhalen. En nou hebben we iemand gevonden die waarschijnlijk nog veel beter is dan ik. Maar ik ben nog steeds de grootste particuliere aandeelhouder van GoodHabitz en ga door als voorzitter van de raad van commissarissen. Zo blijf ik betrokken bij de strategie van het bedrijf.”
Eenoog
Het is niet eerste keer dat Maarten Franken afscheid neemt. Van oorsprong is hij onderwijskundige. Hij studeerde aan de Nuts-pedagogische academie in Eindhoven, vervolgens Onderwijskunde aan de Universiteit van Utrecht, met als specialisatie infor- matietechnologie. Samen met studiegenoot Patrick Stijfs, die later GoodHabitz mee zou oprichten, ontwikkelde Maarten als afstudeerproject een online trainingsprogramma voor vierduizend studenten van de universiteit. „Dat was de eerste keer, dat bestond niet, zelfs internet bestond nog niet. Maar we waren handig en eenoog in het land der blinden”, aldus Maarten. De rest is geschiedenis, zoals dat heet.
Nou ja, beiden gingen met hun diploma linea recta naar de Kamer Koophandel om zich als ondernemer in te schrijven want zo’n beetje alle universiteiten in het land meldden zich. Daarna volgden de politie en ABN AMRO om maar een paar klanten te noemen. Tienduizenden mensen in het land werden online getraind door Maarten en Patrick. „Het waren grote, ingewikkelde projecten, technisch ging er ook nog heel wat fout maar we leerden veel dat ons later bij DAF als ervaring van pas is gekomen. Daar werkten we voor het eerst internationaal, voor alle vestigingen, zeventientalig, toen hebben we er ook vakspecialisten bijgehaald. We waren de hele dag aan het leren, nog steeds, en dat is het leuke van ons vak. Nu hebben we zo’n zestig engineers in dienst, ICT’ers die zorgen dat alles werkt. Zelf ben ik de allerslechtste programmeur van de wereld; ik ben daar veel te chaotisch voor. Er werken inmiddels twintig nationaliteiten bij ons, de voertaal is Engels.”
Vrijheid
GoodHabitz start op de Zwembadweg in Eindhoven, en verhuist later naar de Willemstraat in de binnenstad. Hier vindt de grote, internationale doorbraak plaats en groeit het bedrijf letterlijk én figuurlijk uit zijn jasje. In 2023 verhuizen Maarten en de zijnen daarom opnieuw en wel naar de verbouwde Bunker(Toren) aan de noordelijke rand van de Fellenoord. Met pijn in het hart, aldus de Eindhovenaar, die graag in het centrum was blijven werken. „We wilden proberen om van GoodHabitz een Europees bedrijf te maken. Met nul ervaring op dit terrein natuurlijk. Toen zijn we ook met de eerste investeerders in zee gegaan. Dat hielp wel mee om stappen te zetten. We begonnen tegelijkertijd in Duitsland, Frankrijk, Engeland, België en Spanje. Daarna ginghet snel.”
Het was wel de meest luxe burn-out van de wereld, op een boot, met je gezin, met een glas rosé in de hand
En dan word je op een ochtend wakker, en vind je dat het opnieuw tijd is om met je gezin te gaan zeilen. Dat behoeft enige uitleg. Maarten verkocht in 2009 zijn eerste, ‘redelijk succesvol’ bedrijf FSR. Hij hoefde toen al eigenlijk niet meer te werken. Hij was 41 jaar en bedacht om met zijn vrouw en kinderen op de Middellandse Zee te gaan zeilen. Een half jaar lang. Dat was een levensveranderende ervaring, zegt hij. „Varen geeft je een bepaald gevoel van vrijheid, zeker als je altijd binnen de lijntjes hebt gekleurd. Ik was zeventien, achttien jaar ondernemer en had eigenlijk niet in de gaten hoe hard ik altijd had gewerkt; dat je paracetamolletjes slikt om het einde van de dag te halen. Alle emoties kwamen eruit, normaal noemen ze dat een burn-out. Het was wel de meest luxe burn-out van de wereld, op een boot, met je gezin, met een glas rosé in de hand. Ik kan het iedereen aanraden.”
Overtuiging
Na zijn terugkeer vond hij zich ‘een enorme eikel’ als ie niet opnieuw iets met alle opgedane kennis en ervaring zou doen. Samen met een paar ‘e-learning dinosaurussen’ financierden ze vervolgens zelf een nieuw bedrijf waarbij ze voor honderd procent ‘in charge’ wilden zijn én blijven. Dat werd GoodHabitz. „We zijn begonnen met de overtuiging dat als we de tien beste online-trainingsontwikkelaars bij elkaar zouden zetten en honderd klanten zouden zoeken die ons 25.000 euro per jaar wilden betalen, we een heel mooi bedrijf konden maken. En als ik dan een paar keer tussendoor zou kunnen zeilen…
In de eerste drie jaar waren we hard op weg naar die honderd klanten, en gingen van vijf man naar twaalf fte. Ik kocht een grotere zeilboot om met het gezin de Atlantische Oceaan over te varen. Voor een jaartje. Toen ik wegging, hadden we tachtig klanten. Toen ik terugkwam het dubbele aantal! Met dezelfde hoeveelheid fte’s. We ontploften, waren heel snel groeiend en zeer winstgevend. Maar dat was niet vol te houden, we moesten uitbreiden. Toen zijn we ook verhuisd naar de Willemstraat.”
Sponsor
Het is nooit zijn bedoeling geweest om te verkopen, maar eruit stappen, zijn hoofd leeg maken, zijn horizon verbreden, hij vindt het heerlijk. „Ik hecht heel erg aan mijn vrijheid.” Een jongensboek noemt hij zijn leven. GoodHabitz is onder zijn leiding vijf keer zo groot geworden. In al die tijd bewaakte hij de balans tussen groei en de menselijke maat. In die zin is GoodHabitz een echt Eindhovens bedrijf, betoogt Maarten. Enkele jaren geleden werd de online-trainer ook nog eens sponsor van PSV, met naamsvermelding op de rug van de voetbalshirts. „Ik kom uit Bergeijk, maar Eindhoven is echt mijn stad geworden. Ik vind de schaal van Eindhoven prettig, het is erg overzichtelijk allemaal. Ik vind het fijn als ik te voet ergens naartoe kan. Ik geniet van het internationale en technische karakter van de stad. Ik ben er trots op dat als PSV kampioen wordt er geen rellen uitbreken; ik hoop dat dit lang zo blijft.
De sponsoring van PSV was als het uitkomen van een jongensdroom. Wie wil er nou niet achterop het shirt staan?
We hebben gediscussieerd over onze bedrijfscultuur. We zijn open, we hebben zoveel lol als kan, kunnen goed feestjes vieren, mensen moeten zich veilig voelen. Ik vind het fantastisch dat er ook hier een smeltkroes van culturen rondloopt en we wereldwijd op een positieve manier het beste uit onszelf proberen te halen. Dat is Eindhoven-dna. Wij staan middenin de Eindhovense samenleving. De sponsoring van PSV was als het uitkomen van een jongensdroom. Wie wil er nou niet achterop het shirt staan? Hun ongelofelijke internationale naamsbekendheid helpt ons echt in de landen waar wij actief zijn. Wie of wat is GoodHabitz in Brazilië? Iedereen kent PSV daar. Onze marktwaarde is dankzij de sponsoring significant gestegen. Ik denk dat we nog te weinig met Brainport doen, we zouden graag een rol spelen bij talent-ontwikkeling, met pakketten die passen bij de regio. We zitten goed in de Bunker maar ik hoop dat ze snel klaar zijn met het spoor, dat het hier net zo levendig wordt als in de Willemstraat. Maar goed, we zitten nog steeds op vijf minuten van de stad.”
