Een filosofische pelgrimstocht

Een filosofische pelgrimstocht

Blij verrast werd ik van het bericht over de ‘Camino Brabant’. Een pelgrims wandel- en fietstocht van bijna 300 kilometer door het Brabantse landschap, gebaseerd op het concept van de pelgrimstocht naar Santiago, met als begin- en eindpunt de St. Janskathedraal in ‘Santiago Den Bosch’. Het logo, een Sint-jakobsschelp in de Brabantse kleuren rood en wit, is zelfs afgeleid van het logo van Santiago de Compostella. Zie www.caminobrabant.nl.

Door alle tijden heen gingen en gaan mensen op pelgrimstocht. Hun doel kan zijn een ontmoeting met zichzelf om uit te zoeken wat er werkelijk toe doet in hun leven. Om hun eigen fysieke en mentale grenzen tegen te komen met een hoger doel in gedachten…

Wandelen is gehoorzamen aan de traagheid van de zonnewijzer, gehoorzaamheid aan het ritme van het bloed en niet aan mechanische klokken. Wandelen is het terugvinden van het levensritme van het universum. Ritme van karavanen, marskramers en pelgrims.

Door ritme en herhaling brengt wandelen een stroom van gedachten op gang. Wanneer we tijdens het wandelen onze gedachten over een ons aansprekende spreuk laten gaan en deze blijven herhalen, kan dat leiden tot het stopzetten van onze gedachten en kan ons zelfs een hoger bewustzijn overkomen. Het maakt onze gedachten vrij. Je zou denken dat herhaling saai is, een soort van sleur wordt met een negatieve lading. Niets is minder waar.

De herhaling kan een middel zijn om diepere gedachten te voeden en hierdoor meer betrokken te zijn. Herhaling kan tot iets nieuws leiden. In de wetenschap kan vanuit de herhaling betere kennis ontstaan en kunnen nieuwe ontdekkingen gedaan worden. Herhaling geeft ook structuur en houvast.

De pelgrimstocht is een ervaring om de wereld om je heen te ontmoeten. De ene dag regent het, op de andere schijnt volop de zon. De natuur die je omringt krijgt een nieuwe betekenis, zoals bijvoorbeeld een boom waaronder je kunt schuilen voor de regen of voor de felle zon. Door het lopen in afwisselend bergachtige en vlakke gebieden voel je je als wandelaar een met de natuur maar ook erg klein. Onderweg kun je diverse culturen tegenkomen en mensen ontmoeten van over de hele wereld.

De geschiedenis presenteert zich in landschappen, monumenten, kloosters en kathedralen. Zo’n pelgrimage is dus ook een bijzondere geschiedkundige ervaring. Daarbij kan de ontmoeting met de historische omgevingen en gebouwen een gevoel geven van een direct contact met het verleden.

De ontmoeting met een andere cultuur maakt de pelgrim tot vreemdeling voor anderen, maar ook voor zichzelf. Mensen uit andere culturen, voorbijgangers, confronteren de pelgrim met wie hij zelf denkt te zijn. Reizen zijn meer dan alleen maar verplaatsingen, het betekent veel meer. De reis op zich is een bewust groeiproces binnen onze eigen wereld.