Mijn termijn zit erop. De agenda wordt niet langer opgevrolijkt met toezicht houden op de goede gang van zaken in dit prachtige Eindhovense filmtheater.
Plaza, daarmee begon het allemaal. Diep in de de vorige eeuw beruchte bioscoop aan de Leenderweg. In mijn tijd als jong docent aan het Sint-Joriscollege spoedde ik mij bij gelegenheid naar de omgeving van die bioscoop. Op verzoek van de rector maande ik mogelijke onverlaten die zich in de buurt van ‘de Plaza’ ophielden om huns weegs te gaan, maar vooral niet naar binnen. Het gebouw vol filmische erotiek was in de ogen van de schoolleiding een obscure no go area voor onze leerlingen.
Transformatie volgde. Plaza Futura werd toonaangevend filmhuis in den lande. In de nadagen van een bijna zieltogend Plaza Futura kwam ik er weer terug, daar in Stratum. Inmiddels verworden tot buurtcafé en uitgaansplek voor Stratummers. Bijna ten onder gegaan in al teveel, uiteindelijk gratuite vrijwilligersenthousiasme.
Het kan verkeren. De verhuizing naar het monumentale, voormalige natuurkundig laboratorium van Philips aan de Kastanjelaan luidde een periode in van onstuimige groei. Met vallen en opstaan, maar toch. In 2019 werden er ruim 170.000 bezoekers geteld. Hoogste aantal ooit.
Totdat COVID-19 roet in het eten gooide, vormde het arthouse een schitterende loot aan de reeks van culturele basisvoorzieningen in de stad. Sindsdien is het roeien met riemen die menselijke bevattingsvermogens eigenlijk te boven gaan. Lockdowns en Netflixiana hangen als donderwolken boven de ‘goede cinema’.
Bij de pakken neerzitten past niet bij Natlab. Er wordt creatief omgegaan met de beperkte mogelijkheden tot contact met vrienden, de buurt en bezoekers. Zodra de virusbestrijding dat toestaat kunnen de deuren meteen weer wagenwijd open.
Natlab pakt de uitdaging op in het perspectief van nieuwe kansen. Met ‘de betere film’ als ronkend motorblok. Daaromheen randprogrammering die wederom drommen enthousiaste bezoekers zal verleiden tot een ontspannen, informatief of studieus uitje. Één van de huiskamers van de stad. Met een goed lopend cafe, uitgekiend restaurant, debat en dispuut. En natuurlijk cinefiel kijkgenot.
Nieuwe toezichthouders kunnen hun borst nat maken. Ook zij gaan weer een weergaloze tijd tegemoet met het Natlab van nu. Gelukkig zonder jonge docenten die op de hoek staan kijken welke leerlingen ‘stiekem’ naar binnen gaan. Integendeel: hoe meer jongelui op de trappen, die ooit ook door Albert Einstein werden betreden, hoe beter.