December. De klokken luiden.
Eerder schreef ik over grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer. De ontwikkelingen gaan momenteel razendsnel op dit terrein.
Werkgevers die meer dan vijftig personeelsleden in dienst hebben, moeten vanaf 18 december een interne meldingsregeling hebben. Deze verplichting volgt uit de wet bescherming klokkenluiders (WBK) die in februari in werking is getreden. Werkgevers met meer dan 250 werknemers moeten al vanaf 18 februari een meldingsregeling hebben.
Je bent geneigd om te denken dat grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer ook valt onder de nieuwe klokkenluidersregeling, maar dat is als hoofdregel niet het geval. De WBK gaat kortgezegd over het melden van maatschappelijke misstanden of inbreuken op het Europese recht. Denk aan illegale afvallozingen, onveilige situaties waardoor een woonwijk gevaar loopt, op de werkplek de veiligheid van personen in gevaar is etc.
Een individueel geval van een werknemer die onheus is bejegend op de werkvloer valt normaal gesproken niet onder de WBK maar een werkgever doet er goed aan voor dit soort individuele gevallen ook een klachtprocedure te hebben en de werknemer de mogelijkheid te bieden een interne of externe vertrouwenspersoon in te schakelen.
Uit de WBK volgt voor de werkgever met tenminste vijftig personeelsleden de verplichting om een meldingsregeling te hebben waarin onder andere is opgenomen hoe met de melding wordt omgegaan.
De melder zal meestal een werknemer zijn, maar dat hoeft niet. Denk bijvoorbeeld aan een stagiaire, een ZZP’er, een chauffeur die op een bedrijfsterrein komt laden of lossen, een aandeelhouder of een vrijwilliger.
De WBK kent diverse regelingen om de melder te beschermen. Zo mag een melder niet monddood worden gemaakt doordat hij bijvoorbeeld aan de dreiging blootgesteld wordt van een proces wegens laster.
Ik hoor de ondernemer denken. Nog meer regeldichtheid, nog meer processen, nog meer gedoe. Daar staat tegenover dat een meldingsregeling, als die eenmaal met instemming van de ondernemingsraad is ingevoerd, ook duidelijkheid schept. Betrokkenen weten welke weg bewandeld moet worden, wat de vervolgstappen in het proces zijn en dat voorkomt bij alle betrokkenen paniek en ‘jumping to conclusions’.
Even doorbijten dus, maar dan is een zorgvuldig proces ingericht. Hopelijk hoeft het in de praktijk nooit te worden toegepast, maar het is goed (en verplicht) om voorbereid te zijn. Eenmaal vastgesteld blijft het natuurlijk van belang om de meldingsregeling van tijd tot tijd te controleren en aan te passen op de actualiteit.
Ik wens u een mooie en feestelijke decembermaand en als er kerkklokken luiden gaan uw gedachten vast niet uit naar de klokkenluidersregeling. Die is dan, als het goed is, al van uw to do lijst af.
