Aan goede kandidaten geen gebrek. Politieke jobhoppers te over. Zo valt te beluisteren in de wandelgangen van het Waalrese gemeentehuis. Die gangen leveren niet altijd betrouwbare informatie op. De recente bestuurlijke historie van deze groene gemeente heeft ons dat geleerd, maar toch.
Blijkbaar staan kandidaten in de rij om hun gekwalificeerde hulp te komen aanbieden bij de opruiming van Waalre’s politieke haat en nijd.
Hoe kan dat eigenlijk?
Offeren zij hun succesvolle loopbaan op om ‘even’ op de winkel te komen passen? Voorzien zij een riante politieke carrière in Waalre? Zijn het misschien doorgewinterde ‘interimmers’? Avonturiers?
We zullen het spoedig weten. Binnenkort verdedigen zij ongetwijfeld hun eerste voorstellen in de raad. Ambtelijk grondig voorbereid en doorwrocht. Weten die nieuwelingen immers veel. Zij komen van overal en nergens. En de ambtelijke macht kan tonen dat je niet zonder kunt.
Wethouders, verantwoordelijk voor het alledaagse bestuur in de meest thuisnabije democratische laag die we kennen. Van ons en voor ons. Gezaghebbende politici uit eigen kring, die verwacht je er aan het roer.
Nou: daar weten ze in Waalre alles van.
Eerst sturen de wethouders de burgemeester de laan uit. Een man met overigens veel vertrouwen binnen de goegemeente. Vervolgens vertrekken ze zelf, zogenaamd met opgeheven hoofd.
En ten einde raad zet de gemeenteraad een headhunter aan het werk om te voorzien in de ontstane vacatures.
Hoe gek wil je het hebben?
Wethouders ‘van buiten’. Het kan en het mag. Maar het is volstrekt onwenselijk.
Het dagelijkse bestuur van de gemeente hoort toe aan rechtstreeks gekozenen uit de raad. Zij representeren in de meest concrete zin van het woord de wens en wil van de kiezers, in dit geval de ingezetenen van Aalst en Waalre.
Draagvlak is een modieus begrip, maar in de kern zeer belangrijk als het gaat over de publieke zaak. Met tijdelijke, van elders aangetrokken wethouders wordt het beeld te grabbel gegooid van een degelijke en representatieve lokale overheid.
Een brevet van onvermogen, dat is wel het minste wat de Waalrese raad opgespeld dient te krijgen. Niet in staat om de eigen functioneringsproblemen ook daadwerkelijk zelf op te lossen.
De inmiddels aangestelde interim-burgemeester deed publiekelijk zijn beklag over de aanhoudende lekkages vanuit de raad. Hoe hoog wil je de nood hebben.
Blijven hopen dat de kiezer bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen het ‘slappe-knieën-gedrag’ dat de huidige volksvertegenwoordigers ten toon spreiden, stevig afstraft.
Waalre verdient beter.
