‘Bouwen, bouwen, bouwen (en snel)’ is het credo van Eindhoven. Wil de gemeente haar aspiraties waarmaken en het voorzieningenniveau in de stad op een hoog peil houden dan moet Eindhoven zo snel mogelijk groeien naar 300.000 inwoners. Dan blijven we vijfde stad van het land met bijbehorende financiering door het Rijk. Die overigens in de ogen van de bestuurlijke en industriële top wel wat hoger mag zijn in vergelijking met wat de grote vier ontvangen uit Den Haag.
Er staat wat op stapel in de stad. Letterlijk en figuurlijk. Bouwden ‘we’ in de afgelopen twintig jaar vijf woontorens, nu moeten er in de komende vijf jaar twintig torens verschijnen. Da’s ambitieus. De periode waarin, maar zeker ook het aantal. Het is zelfs spannend in combinatie met de mate waarin de stad op de schop gaat. Denk alleen maar aan de ontwikkeling van ‘District E’ op het Stationsplein. Hier verrijzen drie woontorens waarvan de hoogste bijna 160 meter meet.
De bouwers hebben haast. De tijd is nu rijp. Het economische tij zit (nog steeds) mee. Investeerders willen investeren, beleggers willen beleggen. Eindhoven heeft grote behoefte aan woonruimte. Vooral voor starters en doorgroeiers. En hier zit het probleem. Want de woningmarkt is overhit. De prijzen stijgen sterk, vraagprijzen voor koopwoningen worden overboden, er is geen aanbod.
De prijzen lopen al tegen 6.000 euro per vierkante meter in het peperdure segment. Merkwaardig genoeg is de stijging mede het gevolg van eisen die de gemeente stelt. Verduurzaming, aardgasloos bouwen, de eis om ook goedkopere en middeldure huur- en koopwoningen te bouwen én het fonds bovenwijkse voorzieningen waar projectontwikkelaars 42 euro per vierkante meter grond in moeten stoppen.
En dat betaalt de woningkoper, waarschuwt makelaar Pieter van Santvoort. Hij kan het weten want hij brengt veel van de nieuwbouw aan de man. Van Santvoort voorziet stagnatie van de plannen. Uitstel. Of zelfs afstel. Door duurdere woningen, afhakende beleggers, aarzelende projectontwikkelaars. En da’s nou precies wat Eindhoven niet kan gebruiken. Én de regio. Kopers wijken uit naar de randgemeenten. De toenemende belangstelling drijft daar de prijzen op.
Van Santvoort pleit voor overleg op maat tussen gemeente en ontwikkelaars. Per project. De bouw van duurdere koopwoningen maakt de bouw van goedkopere huurwoningen rendabel. Want het is een misvatting dat bouwers al stapelende rijk worden van de projecten. Omdat de bouwkosten hoog zijn, is het rendement klein. En daar komt de lange termijn waarop een project kan worden gerealiseerd nog bij. We praten al gauw over jaren. Je zou denken dat het ook hier Eindhoven tempo zou willen maken. Maar blijkbaar is de gemeente haas én slak tegelijk.
Hans Matheeuwsen
Hoofdredacteur FRITS Magazine
