Aparte kop onlangs in het Eindhovens Dagblad: ‘…Bijzonder onderwijs mag afgeschaft worden…’. Op zich niks bijzonders, ware het niet dat de uitspraak, in koor, voor rekening komt van twee schoolbestuurders uit het openbaar basisonderwijs. Twee afzwaaiers ook nog. Luitjes die het verder voor gezien houden op het Eindhovense onderwijsveld. Ze moeten gedacht hebben dat dít hun ultieme moment was om nog eventjes flink over de schutting te blazen. Rijkelijk laat. Om bij je afscheid het bestaansrecht van je collegae-concurrenten publiekelijk ter discussie te stellen, is niet écht chique. Wat nog veel treuriger is wordt duidelijk uit de magere onderbouwing die volgt. Op hún openbare scholen wordt de verbinding aangegaan, zo luidt de stelling. Van betekenis in een polariserende samenleving. En zo is dat.
Maar dat zij dat beter doen dan katholieke, protestantse of islamitische scholen?! Dat is een boude en bijna vileine stelling. Alsof de schoolstrijd na ruim 100 jaar nieuw leven ingeblazen moet worden. Vanwaar die sterk geëtaleerde afkeer van scholen op bijzondere grondslag? Waarom de uitspraak dat openbare scholen publiekelijk verantwoorden hoe er met belastinggeld wordt omgesprongen? Suggestief. Alsof bijzondere scholen geen verantwoordingsplicht zouden hebben. Integendeel. Overal waar ‘publiek geld’ wordt besteed, dienen de uitgaven ook publiekelijk te worden verantwoord.
Hautain en niet passend binnen de traditie en de doelstellingen van het openbaar onderwijs om de ‘ander’ de maat te nemen. Daarbij in de strijd te werpen dat geloof een privéaangelegenheid is, doet er al helemaal niet toe.
Het venijn zit in de staart van het betoog van de twee ‘openbaren’. Kennelijk werden openbare scholen in het verleden in het katholieke zuiden onvoldoende gewaardeerd. En dat is nou wel anders. Sterker nog: ‘…Wat wij gedaan hebben, doet ertoe…’, zegt één van de doorgegroeide openbare hoofdonderwijzers.
Fijn, geniet ervan zou ik zeggen. Maar graag op grond van het eigen profiel, en niet door een litanie van minachting en verwensing in de richting van bijzonder onderwijs. Want zo lijkt het wel erg de jaloerse buurman die het gras bij zijn buren groener ziet, maar rondbazuint dat het van kunststof is.
Het ware wijzer geweest indien zij hun opvolgers hadden opgeroepen goed bij de les te blijven, indachtig de voornemens uit het nieuwe landelijke coalitieakkoord. Álle schoolbesturen wordt opgedragen een inclusief toelatingsbeleid te hanteren. Zo hoort het, en blijft er toch wat te kiezen. ‘De twee’ zullen daaraan geen bijdrage meer leveren. Hun kansen zijn passé.
