Het elan van een Hyena
Mei 2022. De degradatie van Oranje-Rood Dames 1 is na een hevige strijd toch een feit. Het is het begin van een exit van veertien speelsters, het commitment van zeven achterblijvers en de entree van een generatie kersverse jonge atleten. Uithuilen en opnieuw beginnen. Heerlijk!
Schouders eronder en aan het werk. Als we iets hebben geleerd van de laatste jaren dan is het wel dat cultuur binnen een team, datgene wat je samen belangrijk vindt, leidend is als basis voor succes. Tijd om te starten met de bouw ervan. Op zoek naar een totemdier als metafoor voor de nieuwe cultuur van Oranje-Rood Dames 1 stelde de manager me tijdens een telefoongesprek de volgende vraag: „Waarom vind je dat belangrijk? Waarom een dier koppelen aan een team van spelers?” Mijn antwoord: „Krachtige eigenschappen van mens en dier samenvoegen. De hele sportcultuur staat er bol van. Het is een krachtige verbindende metafoor.” „Oké Roberto, wat dacht je van een hyena?” Aan de andere kant van de lijn hoort ze me letterlijk leeglopen. Mijn Lion King-associatie met deze dieren is niet bepaald positief. De vraatzuchtige handlangers van Scar, de verraderlijke oom van Simba, spreken niet echt tot mijn verbeelding. „Pfff… Weet niet, krijg ik geen energie van moet ik zeggen.” „Je moet voor de grap eens googelen op die beesten”, antwoordt ze en hangt lachend als een hyena op. Zogezegd zo gedaan en met frisse tegenzin begin ik te lezen. Wat ik op het internet aantref, is op zijn zachtst gezegd verrassend te noemen: Hyena’s hebben geen natuurlijke vijanden, presteren beter bij coöperatieve probleemoplossende tests dan primaten, hebben de sterkste beet van alle vleesetende dieren, zijn excellente groepsjagers én de vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes. Oké…, dat klinkt toch wel aardig voor een vrouwenteam.
Het nieuwe team omarmt de metafoor, koppelt binnen dn buiten het veld de vier waarden: samen-genieten-discipline-respect aan gedrag en gaat ermee aan de slag. Na een half jaar van vallen en opstaan, maar wel vasthouden aan alles wat we belangrijk vinden, begint het te lopen. De Hyena’s van Oranje-Rood Dames 1 promoveren binnen een jaar terug naar de hoofdklasse. Het team wordt kampioen met dertien punten voorsprong op de nummer twee, nadat we in de winterstop op een derde plaats bivakkeren, vier punten verwijderd van de koploper. Het jaar erna eindigen we met nagenoeg hetzelfde team op een gedeelde achtste plaats in de hoofdklasse en handhaven ons zonder nacompetitie. Dit geschiedt in mijn ogen door waar te maken waar je voor staat. Congruent zijn in gedrag en in de manier van spelen brengt je als vanzelf bij de kracht van de totem, het elan van een hyena.
