Aan de bereikbaarheid van de regio verandert (te) weinig
Op het moment van schrijven valt het kabinet in Den Haag. Groot politiek nieuws. Dit terwijl we in afwachting zijn van tal van besluiten; Nederland, én Brainport, dreigt op bepaalde dossiers vast te lopen. Dit is belemmerend voor de groei en voor de bedrijvigheid in het algemeen. Een van de langslepende problemen is het wegennet in en rondom Eindhoven, wat te pas en te onpas vast staat. We begeven ons in een hightech ecosysteem dat floreert en terwijl technologische innovatie bloeit, is het zorgwekkend dat de basisinfrastructuur achterblijft en dat er een gebrek is aan samenhangend beleid tussen de verschillende gemeenten.
Hoewel er ambitieuze plannen liggen, en er vorig jaar november nog 1,6 miljard euro naar de Brainportregio ging voor het optimaliseren van de infrastructuur lijkt dit voorlopig een stroperig verhaal. De eensgezindheid van alle 21 Brainportgemeenten over de verdeling van deze gelden, en hoeveel er aan welk project besteed moet worden, is ver te zoeken. Dit resulteert in moeizame besluitvorming en – tot veler frustratie – dat het geld uit Den Haag voorlopig nog opgeborgen blijft in een spaarpotje. De files worden ondertussen alsmaar langer.
Ondanks dat alle 21 gemeenten (naar rato) financieel dienen te participeren en moeten instemmen met de toekomstige mobiliteitsplannen vraagt een gemeente als Gemert-Bakel zich af welke relevantie een busstation in Eindhoven voor hen daadwerkelijk heeft. Zo zijn er nog andere plattelandsgemeenten die van mening zijn dat Eindhoven in verhouding te veel geld krijgt vergeleken met de rest. Maar: hoe meer er gesteggeld wordt over wie van welk infraproject profiteert, hoe langer het duurt voordat er in de praktijk iets gebeurt. De boodschap uit Den Haag luidt: zorg eerst maar eens dat jullie het onderling eens worden, daarna komen de financiële middelen pas.
In plaats van de handen ineen te slaan en gezamenlijk naar oplossingen te zoeken, lijken sommige gemeenten vast te houden aan hun eigenbelang en korte-termijnvisies. Een gebrek aan eenheid in beleid en planning heeft geleid tot versnipperde ontwikkelingen, inconsistentie in infrastructuur en concurrentie tussen gemeenten. Dit alles gaat ten koste van het collectieve belang van de regio, waar onder andere Brabantse werkgevers de dupe van zijn. Straks gooit een nieuw kabinet die miljarden euro’s in de onderhouds- of reservepot en zitten wij in het Zuiden nog altijd met dezelfde infrastructurele problemen.
